Dlaczego musisz zobaczyć te często pomijane dzieła sztuki w MET

Metropolitan Museum of Art zawiera ogromną kolekcję ponad 1,5 miliona obiektów, których pełne zbadanie może zająć kilka dni, a nawet tygodni. Jednak większość odwiedzających ma ograniczoną ilość czasu do spędzenia, a poruszanie się po muzeum może być przytłaczające.

Ale mamy dla ciebie kilka wiadomości. Aby jak najlepiej wykorzystać Twoją wizytę, przygotowaliśmy listę prac, które musisz zobaczyć, w tym zarówno popularne, jak i mniej znane dzieła. Pamiętaj, że możesz wybierać własne atrakcje w zależności od dostępnego czasu! Aby zaoszczędzić czas, skorzystaj z internetowej mapy Met lub rozważ wejście do muzeum od 81. Ulicy zamiast głównego wejścia na 82. i Piątej Alei, które mogą być mniej zatłoczone.

Tak więc, zanim zaczniemy, ważne jest, aby uznać złożoną proweniencję wielu dzieł Met i trwających repatriacji.

Wisiorkowa maska Królowej Matki (Iyoba), XVI wiek

Galeria, w której znajdują się dzieła sztuki z Afryki Subsaharyjskiej, Oceanii i obu Ameryk, wcześniej mieściła się w skrzydle Rockefellera muzeum, przechodzi obecnie gruntowną renowację i ma zostać ponownie otwarta w 2025 r. Ale jednym z prezentowanych dzieł w tej galerii jest oszałamiająco misterna kość słoniowa maska, która została wykonana na początku XVI wieku dla Oba Esigiego, króla Beninu.

Uważa się, że przedstawia jego matkę, Idię, i mógł być noszony przez króla podczas ceremonii. Niemal identyczna maska znajduje się w British Museum. Obie maski były jednymi z setek artefaktów, które zostały brutalnie splądrowane podczas brytyjskiego oblężenia Benin City w 1897 roku. The Met potwierdza to pochodzenie w swoim katalogu. Zajęte dzieła są znane jako „brązy z Beninu” i zainspirowały międzynarodową kampanię repatriacyjną.

W 2020 roku Met zwrócił nigeryjskim urzędnikom trzy brązowe medale z Beninu. Te dzieła sztuki, wraz z innymi repatriowanymi artefaktami, zostaną wystawione w Edo Museum of West African Art, kiedy zostanie otwarte w 2025 roku.

Sfinks Hatszepsut, ok. 1479-1458 pne

Naszym następnym przystankiem jest Sfinks Hatszepsut, datowany na lata 1479-1458 pne. Ta granitowa statua, przedstawiająca faraona Hatszepsut, jest jednym z wielu artystycznych przedstawień faraona w kolekcji Met. Hatszepsut przewodziła Egiptowi przez bardzo udane 20-letnie panowanie, a ten posąg, pierwotnie wyrzeźbiony w ścianie jej świątyni grobowej poza Tebami, jest świadectwem jej potężnego panowania.

Hermon Atkins MacNeil, Przysięga słońca, 1899

Następnie możesz odwiedzić The Sun Vow Hermona Atkinsa MacNeila, rzeźbę z brązu z 1899 roku (odlew 1919). Rzeźba przedstawia niezidentyfikowanego starszego rdzennego Amerykanina, spoglądającego przez ramię młodzieńca, również anonimowego, gdy wystrzeliwuje strzałę w kierunku słońca. Jednak tradycja przedstawiona w rzeźbie tak naprawdę nie istnieje, a artysta albo całkowicie wymyślił scenariusz, albo przejął go z błędnych przedstawień rdzennej ludności.

Nie jest jasne, czy Hermon Atkins MacNeil całkowicie wymyślił scenariusz przedstawiony w „Przysiędze słońca”, czy też czerpał inspirację z niedokładnych i stereotypowych przedstawień rdzennej ludności, które on i inni widzieli na Światowej Wystawie Kolumbii w Chicago w 1893 roku. Na dzieło większy wpływ ma rzeźba klasyczna, którą MacNeil studiował podczas stypendium w Rzymie, niż jakakolwiek autentyczna kultura tubylcza.

Pozy postaci i włączenie listka figowego zakrywającego genitalia chłopca, którego nie ma we wcześniejszej wersji pracy należącej do Art Institute of Chicago, dodatkowo wskazują na inspirację artysty.

Kerry James Marshall, Bez tytułu (Studio) , 2014

W obrazie Kerry'ego Jamesa Marshalla Untitled (Studio) artysta odwołuje się do różnorodnych tradycji i wpływów artystycznych. Wycięta czaszka na stole to nowoczesne spojrzenie na holenderską tradycję memento mori, a różowy tort na talerzu przypomina wypaczoną perspektywę Cezanne'a. Akt męski za sztalugą ukazany jest w klasycznej pozie kontrapostowej, z ciężarem ciała opartym na jednej nodze. Obraz został zainspirowany szkolną wycieczką Marshalla do studia Charlesa White'a w Los Angeles i oddaje emocje związane z tym wspomnieniem.

Poprzez tę pracę Marshall oddaje hołd historycznym wpływom swojej sztuki i malarzom takim jak Charles White, którzy przedstawiali życie Czarnych z intencją, umiejętnościami i wdziękiem.